Umuttur insanı yaşatan
“0, bize
gülümseyerek
el sallıyordu.
O gün o kadar
çok ağladım ki,
hayat arkadaşımı,
yoldaşımı bir
bilinmeze bırakıp
gidiyor olmak yakıp
kavuruyordu beni.”
“Kelle koltukta hizmet edilen,
ama kimsenin yolundan
dönmeyi aklının ucundan
bile geçirmediği, altın
kıymetinde günler yasadık.”
“Tutuklu olan
eşlerini göremeyen,
çocuklarından ayrı
ama yine de dimdik
duran kahramanlar.
Mahkeme günleri,
adliye binasının
önüne gidip eşiyle
göz göze gelebilmek
için adliye önlerinde
bekleyenler…”

PDF LINK